برنج ندا در میان شالیکاران جایگاه بسیار ممتازی دارد.

همچنین مصرف کنندگان خرید برنج ندا را به جهت افزایش قد برنج پس از پخت ترجیح می دهند.

برنج ندا از لحاظ ویژگی های ظاهری شبیه برنج طارم است.

برنج ندا برنجی پرمحصول و نسبتا مرغوب در میان انواع گوناگون برنج شمال است که اغلب در استان مازندران کشت می شود.

نام دیگر این برنج مرغوب، برنج شمشیری است .

که محصول مطالعات پژوهشگران علم ژنتیک و ترکیب ۳ رقم برنج آمل ۳، حسن سرایی و سنگی طارم است

که سبب شده تا حدودی ویژگی ها و برتری های این ۳ رقم برنج را همزمان داشته باشد.

برنج ندا از لحاظ ویژگی های ظاهری شباهت زیادی به برنج طارم دارد، به گونه ای که برخی از کشاورزان شمال کشور آن را برنج طارم ندا می نامند.

اهمیت و جایگاه برنج ندا در میان شالیکاران

کاشت این نوع برنج به دلیل بازار پسندی و محصول دهی مناسب در مدت زمان کم (بین هفت تا ده روز)، مورد توجه شالیکاران شمال کشورمان واقع شده است.

بر اساس گزارش های موجود میزان برداشت برنج ندا حدود ۸ تن در هکتار بوده است

و با توجه به محدودیت سطح زیر کشت، تغییر کاربری اراضی، کمبود منابع آبی کشور و توسعه مکانیزاسیون در عملیات نشاکاری و برداشت، نظر کشاورزان را جلب نموده و به عنوان گزینه مناسبی برای تولید برنج شمال مطرح گردد.

به طور کلی شناسایی و کشت گونه های پرمحصول مانند برنج های ندا می تواند سبب کاهش نیاز به واردات برنج از خارج از کشور شود.

وضعیت بیماری و آفات در کشت برنج ندا

آنچه که برنج های ندا را در زمره ارقام مورد توجه شالیکاران قرار داده است،

علاوه بر ویژگی محصول دهی بالا، مقاومت در برابر آفات است.

آفاتی مانند کرم ساقه خوار و هم چنین مقاومت به بیماری بلاست که از بیماری های رایج در میان انواع مختلف برنج است.

این امر سبب شده استفاده از سموم ضد آفات در مزارع تولید برنج ندا کاهش یافته که در نتیجه محصول تولیدی برنجی سالم و عاری از اثرات جانبی سموم باشد.

ضمن اینکه این نوع برنج دارای مقاومت نسبی در برابر بیماری شیت بلایت نیز می باشد.

برنج ندا ، ویژگی های ظاهری و غذایی

طول دانه های ندا پیش از پخت کوتاه به نظر می رسند

اما پس از پخت برنج، طول آن ها به شکل قابل ملاحظه ای افزایش پیدا می کنند.

 

برنج ندا ، نقاط ضعف

از آنجایی که کیفیت پخت و خوراک برنج برای مصرف کنندگان ایرانی اهمیت بسزایی دارد، برنج ندا بیشتر در غذاهایی مورد استفاده قرار می گیرد

که برنج پایه اصلی آن نبوده و به عنوان مکمل استفاده می شود.

در واقع علی رغم شکل ظاهری مناسب نمی توان این برنج را به عنوان یک برنج خوش عطر و یا برنجی خوش طعم معرفی نمود

زیرا داری عطر و طعم اندکی نسبت به سایر رقبای خود می باشد.

مصرف کنندگان ایرانی، برنج هایی با آمیلوز، درجه حرارت ژلاتینی شدن و غلظت ژل متوسط را می پسندند

در حالیکه ندا علیرغم داشتن درجه ژلاتینی شدن متوسط دارای غلظت ژل کمی می باشد.

در پایان، با توجه به موضع گیری های موجود نسبت به مواد غذایی تراریخته قیمت برنج ندا اندکی نسبت به گونه های برنج محلی کمتر است

که قیمت نسبتا مناسب آن موجب شده تا حدود زیادی به عنوان یک برنج بازارپسند مطرح گردد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.